Wat een vreemd jaar was 2020.

Ik herinner me 2018. Toen ik maar liefst 10 weken in het buitenland mocht vertoeven. Reizen, de wereld ontdekken. De feestdagen doorbrengen in het buitenland. En ondertussen verder werken aan ons bedrijf. Wat een zalige combinatie.

Ik herinner mij 18 december 2019. Ik had ook net een blog geschreven. En exact een jaar geleden zat ik in het vliegtuig. Onderweg naar mijn fantastisch geboorteland, dat India is. Eindelijk op zoek naar het ontbrekende puzzelstukje uit mijn leven. Op zoek naar mijn roots. De reis van mijn leven.

Als ik terugkijk op die periode, lijkt het alsof het gisteren was. Het was dan ook een prachtige reis. Met onvergetelijke momenten. Na 40 jaar kon ik eindelijk dit hoofdstuk afsluiten in mijn leven. Het bracht mij een gevoel van geluk.

Als je spreekt over je dromen realiseren. Dit is het. Het deed ons proeven van een ander leven. En ik moet zeggen, het smaakt naar meer.

En toen kwam er een verplichte pauzeknop in 2020

Op 01 januari 2020 ging ons jaar nog van start aan het prachtige strand van Kovalam in Kerala. Blootsvoets op het strand het nieuwe jaar vieren. In een prachtige setting, lekker eten, een gezellige ambiance én dat samen met mijn gezin. Wat moet een mens nog meer hebben? Het was een fantastische ervaring. Zonder twijfel voor herhaling vatbaar.

Het staat in schril contrast met hoe ons leven er vandaag uitziet. Terwijl 2020 voor ons op een onvergetelijke manier van start ging. En ons bedrijf floreerde als nooit tevoren. Zullen we dit jaar op een totaal andere manier afsluiten.

Gewoon thuis, niets spectaculairs. En dat is uiteraard niet erg want thuis vieren is ook best leuk. Maar het zet je aan het denken. Voordien zaten we met zijn allen vast in de ratrace. En dan durft het antwoord op de vraag, wat wil je nu écht in het leven al eens vervagen. Misschien is het net de eenvoud die ons nieuwe kansen brengt.

Een jaar vol nieuwe kansen en opportuniteiten

Maar kijk was 2020 dan een rampjaar? Op sommige vlakken uiteraard wel. Ik zag heel wat van mijn geplande werkreizen in het water vallen. En dan spreken we nog niet over de economische impact. Maar natuurlijk bracht die verplichte pauze ook nieuwe inzichten.

Na 2 weken opruimen in het huis. Was er tijd én inspiratie voor nieuwe projecten. Er werden nieuwe contacten gelegd digitaal. Want plots werden al mijn sociale contacten samengevat in een videocall. Woonde ik beurzen digitaal bij. En werd ik op zoveel vlakken ontzettend creatief.

“Never waste a good crisis”, was ook dit jaar meer dan ooit van toepassing. Want een crisis verplicht ons net om out of the box te denken. Uiteraard zijn er zaken die we liefst zo snel mogelijk terug zien komen. Maar zonder twijfel zullen we ook zaken meenemen die we dit jaar geleerd hebben naar onze toekomst.

Reizen wordt onterecht als niet-essentieel benoemd

Het is duidelijk dat wat voor de één essentieel is dat niet hoeft te zijn voor de andere. Voor mij heeft de lockdown én de reisbeperkingen mij wel duidelijk gemaakt hoe belangrijk reizen wel is voor mij. Het heeft me duidelijk gemaakt dat ik het meest van al de verre reizen gemist heb in 2020.

Natuurlijk hadden we ook kunnen opteren voor een staycation. Maar ik ben te veel verknocht aan die fantastische landen in Azië. Dus liever een jaartje wachten dan een compromis te maken. En hopelijk kunnen we in 2021 dan dubbel zoveel op reis. Dat is nog eens een idee, toch?

Kijk, voor mij persoonlijk is reizen wél essentieel. Want het zorgt ervoor dat ik inkomsten krijg in mijn bedrijf. Het feit dat mensen reizen zorgt er ook voor dat we kunnen voorzien in de basisbehoeften van ons gezin. En dat is ook van toepassing voor mensen die in andere bedrijven werken, die weggezet worden als niet-essentieel. De discussie mag best wat genuanceerder zijn op dat vlak.

Rootsreizen, reizen vanuit het hart

Miljoenen reizigers over de hele wereld zagen hun reis in het water vallen. Ik hoorde veel opmerkingen in de zin van je kan toch een jaartje overslaan, er bestaan ergere dingen, het is egoïstisch om nu te reizen. Om dan nog maar te zwijgen over de woorden die reizigers naar hun hoofd geslingerd krijgen, waardoor er reisschaamte ontstaat.

Zo ook voor de rootsreizigers geen aandacht. Ook zij zagen hun reis in het water vallen. En werden in 1 adem bekeken als de toerist. Nochtans zijn zij dikwijls al vele jaren aan het wachten. Om eindelijk 1 keertje die unieke levensreis te maken. Wanneer je dan ziet dat mensen die om hun familie te bezoeken wel mogen reizen. Dat maakt hun situatie nog eens extra pijnlijk. Want zij kunnen hun familie niet, weten niet waar die is.

Ik hoor dikwijls hun verhalen, van zij die een rootsreis maken. Hoe sterk het verlangen de voorbije jaren gegroeid is. Er ontstaat een nood om hun thuisland nu te bezoeken. Na soms decennialang wachten, is elke dag extra wachten er net één te veel.

Wanneer ik voor mezelf spreek. Kan ik zeggen dat ik gevonden heb wat ik zocht. Deze reis heeft me rust gebracht. Ik heb een hoofdstuk kunnen afsluiten in mijn leven. Het heeft me een enorme veerkracht gegeven die ik dit jaar zo hard nodig had. Ik besef nu meer dan ooit dat deze reis op het juiste moment gekomen is.

Toerisme, een veerkrachtige sector

Toerisme is zeker één van de zwaarst getroffen sectoren tijdens deze crisis. En het einde lijkt nog niet in zicht.  Maar als ondernemer is er maar 1 weg, én die is vooruit. Ik weet uit ervaring dat toerisme al heel wat stormen doorstaan heeft. Maar deze keer moeten we een orkaan zien door te komen. Een uitdaging is het zeker.

Wat ik vooral gemist heb dit jaar is positiviteit. Ok, crisissen zullen er altijd zijn. Of we dat nu leuk vinden of niet. Maar de manier hoe we ermee omgaan bepalen we zelf. De stroom aan negativiteit voelt zwaar aan. Het is niet eenvoudig om je daar van los te maken.

Ik kreeg de voorbije maanden al dikwijls de opmerking dat ik de situatie positief bekijk. Maar wat is het alternatief?

Deze crisis heeft alvast de zaken op scherp gezet. Als er 1 ding is wat de crisis mij geleerd heeft. Is dat reizen een deel van mijn leven is. Eens het wegvalt weet je pas wat de impact is. Maar door deze crisis hebben we wel een kans gekregen. Om onze focus te richten naar het leven dat we écht willen voor onszelf.

Dus ja ik heb er een beetje een vreemd gevoel bij dat jaar 2020. Zoals met alles, is niets voor altijd. Ik geloof écht wel dat het weer goed komt, ooit. Dit jaar is dan toch het jaar van de doorbraak geworden, voor mij althans. Maar niet op de manier zoals ik gedacht had.

Ik wens jou en je gezin alvast fijne feestdagen en een magisch jaar 2021 toe.

 

 

Subhadra
Specialist Reizen op maat

Inspirerend & Gepassioneerd
Luxury Travel Ambassador       

Contacteer mij gerust met je vraag over jouw reisplan via het formulier –  https://jasminetravel-events.be/contact-reservatie/ 

 

wat een vreemd jaar